Hazar Yazarlar Birliğinden şiir çelengi

Yağa bu yaz aylarında, çobanaldadan yağışlar.

Qızara öpüş yanağda, utana sevən baxışlar.

Unuda qəmi, əzabı, unuda təmiz ürəklər,

Açıla bənövşələrtək, üzə həkk olan qırışlar.

Qayıda çıxıb gedənlər, sevinə qərib sevənlər,

Dəb ola gözəllər üçün, mütəvaze davranışlar.

Səhərin ilıq mehiylə, yıxıla soyuq divarlar,

Sala bir-birin hər axşam, yada köhnə dost-tanışlar.

Ola ulduz ilə həmdəm, göyə yüksələn dualar,

Nola qalmaya cavabsız, bu səmimi yalvarışlar.

Bizə də düşə günəşdən, ruh isindirən şəfəqlər,

Aça ömrümüzdə güllər, bitə ömrümüzdə qışlar.

Bu diləklərintək olsa, ürəyin təmiz, Ey İsa,

Səni Tarı imtahandan, elə keçməmiş bağışlar.

İsa Şirinov

Payız gəldi belədi

Gəlirəm ki, bir balaca darıxam.

İndi ruhum darıxmağa kölədi.

Sarı gördüm saçlarını yuxumda

Payız gəldi, belədi də belədi.

Gəlirəm bir, təsəlli ver dil ucu.

Yalan danış, barmağını haçala.

Hecalara ayır ayrılığı da,

Ayrılırıq, ayrılırıq hecala.

Gəlirəm ki, bir balaca darıxam,

Gəlirəm ki, səni görəm yol üstü,

Bilirəm ki, baxışların soyuqdu,

Bilirəm ki, ovucların ipisti.

Çoxu keçdi günahımdan yol üstü

Amma, amma, bağışlayan olmadı.

Gəlirəm ki, gələn yoxdu dalımca.

Çatıram ki, qarşılayan olmadı.

Sarı gördüm saçlarını yuxumda,

Payız gəldi, belədi də belədi.

Nureddin Huseynov

Kim ki dünyaya salır meylini məna nə bilir?!

Nədi məna bilənin qədrini dünya nə bilir?!

Gözü israf edə bilməzsə töküb inciləri

Bu səfil baxsa da görməz nədi dərya nə bilir?!

Hər ötən der, gəl, unut tutma bu səhra yolunu

Məni Məcnundu duyan qeyrisi səhra nə bilir?!

Necə sevda yolu müşküldü Kənandan xəbər al

Yusifin sirrini dünyada Züleyxa nə bilir?!

Gözə Bərraq nə bu dünya, nə o dünya görünür

Bir belə ruh qəmi çəkməkdə təmənna nə bilir?!

Tahire Berrak

Bir,ev arzulamışdıq

Yolu məhəbbət yolu.

Səadətə aparsın

Bizi, gözü yumulu

Çölü bərsiz-bəzəksiz,

İçi gülüşlə dolu,

Bir, ev arzulamışdıq

İkimizə bircə ev...

Gecə yatıb narahat,

Körpə uşaq səsiylə

Səhərləri oyanmaq,

Quşların nəğməsiylə

Bu şirin xəyalları,

Yaşatmaq həvəsiylə,

Bir, ev arzulamışdıq

İkimizə, bircə ev...

Gecə-gündüz səmadan,

Üzərinə nur düşə,

Qapısı aya baxa,

Pəncərəsi günəşə

Həyəti daş çəpərsiz,

Ətrafı yaşıl meşə

Bir, ev arzulamışdıq

İkimizə bircə ev...

Aylar ötdü il oldu

Bir acımız, min oldu.

Nə səninlə qovuşduq,

Nə arzumuz çin oldu.

Mənim öz evim oldu,

Sənin öz evin oldu,

Bir ev arzulamışdıq

Bir evimiz olmadı.

Saleh Sebat

Kaynak : Pervin İsmailzade